İşkencenin Tarihi / George Ryley Scott
İşkence kelimesi o kadar çok kullanılıyor ki artık
gerçek anlamından çok mecazi anlamda kullanılıyor çoğunlukla. "İşkence
gibi bir gündü yaaaaa off" gibi cümlelerle ifade ediliyor çoğu şey. He bir
de bu işkencenin psikolojik anlamda gerçekleştirilen türü de var. Günümüzde
bunun örnekleri ile çok sık karşılaşırız (bu ayrı bir yazı konusu tabii).
Kitabı sırf merakımdan dolayı aldım. Başlarda sıkıcı olduğunu düşündüm ama sonra yavaş yavaş daha fazla ilgimi çekmeye başladı. Bugün işkencenin hala devam ettiğine dair ne düşünüyorsunuz bilmiyorum ama şunu söylemeliyim ki; evet hala devam etmekte hem fiziksel hem de psikolojik işkence. Bir takım sebepler bahane edilerek insanlara gizliden gizliye işkence uygulanması gerçekten çok üzücü ve utanılası bir durum.
Antik Yunan ve Roma'da itiraf ettirme usulüyle kölelere yapılarak başlayan işkence, yıllarca kimi ülkelerde legal kimi ülkelerde ise illegal olarak günümüze kadar gelmiş. Sayfalar ilerledikçe şaşkınlığım arttı. İşkencenin altından yatan nedenlerin yani Sadizm ve Mazoşizm duygularının evre evre nasıl ilerlediğini ve nelere yol açtığını büyük bir hayretle okudum.
İnsanlara yapılan işkencelerin yanında bir de çocuklara ve hayvanlara yapılan işkenceleri okudukça insanlardan tiksinmeye başladım. Nasıl bir psikolojidir ki bu raddelere kadar gelebiliyorlar. Bir de şöyle bir inanış olduğundan bahsediliyor kitapta; itiraf ettirmek için hayvanlara işkence yapıp, inilti ve bağırtılarını suçu kabul etmeleri olarak yorumlamanın bir zamanlar çok yaygın olduğu. Bakın neler yapılıyormuş:
Kitabı sırf merakımdan dolayı aldım. Başlarda sıkıcı olduğunu düşündüm ama sonra yavaş yavaş daha fazla ilgimi çekmeye başladı. Bugün işkencenin hala devam ettiğine dair ne düşünüyorsunuz bilmiyorum ama şunu söylemeliyim ki; evet hala devam etmekte hem fiziksel hem de psikolojik işkence. Bir takım sebepler bahane edilerek insanlara gizliden gizliye işkence uygulanması gerçekten çok üzücü ve utanılası bir durum.
Antik Yunan ve Roma'da itiraf ettirme usulüyle kölelere yapılarak başlayan işkence, yıllarca kimi ülkelerde legal kimi ülkelerde ise illegal olarak günümüze kadar gelmiş. Sayfalar ilerledikçe şaşkınlığım arttı. İşkencenin altından yatan nedenlerin yani Sadizm ve Mazoşizm duygularının evre evre nasıl ilerlediğini ve nelere yol açtığını büyük bir hayretle okudum.
İnsanlara yapılan işkencelerin yanında bir de çocuklara ve hayvanlara yapılan işkenceleri okudukça insanlardan tiksinmeye başladım. Nasıl bir psikolojidir ki bu raddelere kadar gelebiliyorlar. Bir de şöyle bir inanış olduğundan bahsediliyor kitapta; itiraf ettirmek için hayvanlara işkence yapıp, inilti ve bağırtılarını suçu kabul etmeleri olarak yorumlamanın bir zamanlar çok yaygın olduğu. Bakın neler yapılıyormuş:
- 1947'de, dişi bir domuz beş yaşındaki bir çocuğu öldürmekten asılmış
- 1474'de Basel'de bir horoz, "yumurtanın üstüne oturmak gibi tuhaf bir suç" işlediği için kazığa bağlanıp yakılmış
- 1565!de Montpellier'de, bir katır vahşi olmaktan suçlu bulunduğu için diri diri yakılmış ve hayvan mundar görüldüğünden infazdan önce bacakları kırılmış.
Bence bu kadarı yeter de
artar bile...Kitabı okurken cidden işkence çektim ben de. Fakat tavsiye
edebileceğim kitaplar listesine çoktan girmiş bulundu.
Sevgilerimle
Yorumlar
Yorum Gönder